trącić or zalatywać

См. также в других словарях:

• trącić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}trącać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}trącić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, trącićci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trącić — dk VIa, trącićcę, trącićcisz, trąć, trącićcił, trącićcony 1. forma dk czas. trącać (p.) 2. ndk «wydzielać niemiłą woń, mieć nieprzyjemny, przykry zapach; zalatywać» Wino trąciło pleśnią. ◊ Coś trąci myszką «coś jest przestarzałe, niemodne,… …   Słownik języka polskiego

• zatrącać — ndk I, zatrącaćam, zatrącaćasz, zatrącaćają, zatrącaćaj, zatrącaćał 1. forma ndk czas. zatrącić (p.) 2. «być podobnym do czegoś, przypominać coś w pewnym stopniu; trącić, zalatywać czymś» Wiersze zatrącają wpływami romantycznych poetów. Strój… …   Słownik języka polskiego

• zatrącać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatrącaćam, zatrącaća, zatrącaćają {{/stl 8}}– zatrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatrącaćcę, zatrącaćci, zatrącaćtrąć, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wspomnieć o czymś na marginesie, rzucić mimochodem jakąś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień